V Ogólnopolski Zlot Scrapbookingowy za mną

Tak to już jest, że kolejne zloty powodują powrót pamięcią do minionych. Niestety na dwóch poprzednich nie byłam, ale dwa pierwsze nawiedziłam z przyjemnością. Cała impreza przez te zaledwie pięć lat ewoluowała. Przemiana ta ma i plusy i minusy – każdy pewnie ocenia je po swojemu. Rozwinęła się bardzo sfera targowa, bo (ku naszej radości) jest już mnóstwo sklepów specjalnie dla takich maniaczek jak my, jest coraz więcej warsztatów i technik, spotykamy się już nie tak kameralnie, bo świat scrapbookinowy bardzo się rozrósł, jest mnóstwo osób, w przeróżnym wieku,których łączy ta sama pasja... Osobiście traktuję takie imprezy głównie jako możliwość poprzebywania w otoczeniu scrapomaniaków, czyli czysto towarzysko, a nie tylko jako możliwość zrobienia stacjonarnych zakupów.

Mój wyjazd był dość zagmatwany... Tym razem nie jechałam z domu, a z wakacjowania. By dzieciaki miały opiekę,noc przed zlotem spędziłam w zaprzyjaźnionym domu gdzie sama nie pospałam zbyt długo. O 3:54 obudził mnie budzik mojego kierowcy (buuuu ja nastawiłam na 4:04!!!). Ania odwiozła mnie na dworzec, gdzie o 5:11 wyruszyłam pociągiem do Łodzi.

O 6:18 ujrzałam na dworcu Łódź Widzew Ewę Yvettę i Kasię. Pojechałyśmy po Kamilkę a następnie po Anię. I tak ruszyłyśmy wspólnie do Fortu Skolnickiego. Okazało się że autostrada to rewelacyjny wynalazek i byłyśmy na miejscu już o 9:20!!! :)

Pierwsze powitania, radość, ogólny entuzjazm i podglądanie montujących się wystawców.

CraftMania planuje swoje stanowisko:

Tak wyglądał zakątek Ani Wolfann i jej manufabricum.

Szybko się zaludniło i zawrzało. Atmosfera...szklarniowa, ale większości chyba nie przeszkadzała rola dojrzewających pomidorków ;) W bardzo słonecznym zakątku The Scrap Cake wszyscy dzielnie pracowali.

Dziewczyny z ILS miały ręce pełne roboty!

Skupienie na twarzach przy oglądaniu towarów i uśmiechnięte buzie mówią same za siebie!

To wszystko działo się na...patio, a wewnątrz zimnych murów fortu, w przyjemnym chłodzi – warsztaty i pokazy. Zabrakło trochę miejsca na większe swobodne posiedzenie, pogadanie, wypicie czegoś czy poscrapowanie, ale cóż – nie można mieć wszystkiego. Za namową Finn uczestniczyłam w jej pokazie Make & Take i zrobiłam „babraną” kopertę. Dało mi to wiele radości i przyjemności, a przywołało czasy liceum gdy na prawdę lubiłam się brudzić :)

Na fotce poniżej migawki – kopertkowy Make & Take z Finn i Sizixem, kartkowe Make & Take z Kamilką i CraftManią, oraz Yvetka na warsztacie „babraniowym” z Czekoczyną.

A targi i ploty wciąż trwały w pełnym słońcu ;)

Wpadło mi w oko kilka fajnych detali

Trochę mnie od Ewci i jedna ja od Nowalinki ;)

Było miło, gorąco i jakoś niesamowicie szybko nadeszła chwila pakowania i powrotu do domu. Zakupy uznałyśmy za uszczęśliwiające i rozsądne jednocześnie :)

I cóż... pozostaje mi powiedzieć jedynie: do zobaczenia za rok!